Binnenstebuiten communicatie

Tien jaar geleden werkte ik voor Propertize, de vastgoedfinancier die na de nationalisatie van SNS Reaal vrij snel werd verzelfstandigd. Het bedrijf moest zich min of meer opnieuw uitvinden na alle ellende van de jaren ervoor. Met interesse van de buitenwereld: regelmatig kreeg ik verzoeken om een interview met de nieuwe ceo. Die hielden we lange tijd af: eerst was er intern werk te doen.

De nieuwe strategie leidde tot een nieuwe structuur, vergezeld van een nieuwe cultuur. Dat landde bij het overgrote deel van de mensen, maar niet bij iedereen. Een aantal collega’s bleven moeite houden om alles precies te doorgronden. Eentje in het bijzonder.

Tot dat eerste interview met de buitenwereld, in juni 2014, met het FD. In het artikel stond niets nieuws voor eigen medewerkers. En de ceo vertelde het verhaal ook gewoon zoals hij en zijn directiecollega’s het altijd al hadden gedaan. Maar die ochtend viel óók bij die collega het kwartje. Blijkbaar waren er zwarte letters op roze papier nodig. Het externe interview gaf intern richting aan de verandering die nog steeds bezig was.

Het is de binnenstebuiten-fase van Binnen beginnen is buiten winnen. Even een uitstapje naar extern, om daarna verder te gaan. Ik moest er aan denken bij het statement van de PSV Supportersvereniging naar aanleiding van de aanhoudende problemen met ‘supporters’-gedrag:

Lang hebben we gepleit voor een aanpak, die er op is gericht dat individueel wordt gestraft. […] Maar die langspeelplaat kunnen we niet blijven draaien. We hebben incident na incident en dus is er van incidenten geen sprake meer. Het is een patroon. De groep van individuen, wie dat dan ook mogen zijn, moet dan toch maar eens collectief worden aangepakt.

Het is een bericht voor de buitenwereld, maar óók een bericht dat intern een signaal afgeeft. Aan de supporters die dit gevoel delen, aan de club & andere stakeholders die de goede wil van de supportersvereniging laat zien. Én aan die supporters die behoren tot die groep die het verknalt voor de rest. De binnenstebuiten-fase van een traject dat nog lang niet ten einde is.