‘Grensoverschrijdend gedrag’. Misschien was het ooit juist bedoeld als beschermende term. Als omschrijving voor de negatieve zaken die tussen mensen kunnen gebeuren. Onder meer omdat algemeen, verhullend taalgebruik voorkomt dat mensen afhaken of worden afgestoten. Dan kan zo’n verzachtende term juist helpen bij het verder op gang brengen van hetgeen waar het echt om draait. Het biedt bovendien ook ruimte voor het proberen te vervatten van iets dat niet altijd even grijpbaar is.
Definities en de manier waarop ze worden geïnterpreteerd, ontwikkelen zich echter. Inmiddels is ‘grensoverschrijdend gedrag’ zélf de red flag geworden waar heftig op wordt gereageerd. Bestuurskundige Hans de Bruijn schreef er afgelopen zaterdag over in Trouw.
Hij pleit – naar aanleiding van een boek van Michiel de Vries over de negatieve effecten van onderzoeken grensoverschrijdend gedrag – om de dingen bij de naam te noemen: pesten is pesten. Intimidatie is intimidatie. Discriminatie is discriminatie. Precies die termen die eerder juist de red flags waren die oplossingen in de weg zaten.
Het kan functioneel zijn voor het gesprek. Of hopelijk in ieder geval voor het in gesprek komen. Maar het is niet de eerste keer dat een term wordt ingehaald door de tijd. En vast ook niet de laatste.
De kus= Aanrading