In 2012 introduceerde Co Adriaanse de term ‘scorebordjournalistiek’: de neiging (van het publiek, maar vooral ook van journalisten) om de prestatie van een sportploeg af te rekenen op de uitslag: “Voetbal is een spelletje waarbij niet altijd de beste wint”, legt Adriaanse uit in een interview dat de NOS zo bijzonder vond, dat het een jaar later er nog op terugkwam.
De term, maar vooral ook de journalistieke opstelling, heeft zich inmiddels een weg gevonden naar de politiek. Een voorbeeld? De aandacht voor de I&O-peiling, vier (!) maanden vóór de verkiezingen waaruit naar voren kwam dat Pieter Omtzigt mogelijk 46 zetels zou kunnen halen.
Naar aanleiding van de manier waarop de Amerikaanse media omgaan met de politieke situatie in de Verenigde Staten kwam wetenschapper en universitair hoofddocent journalistiek Jay Rosen in dit kader met de begrippen ‘odds’ en ‘stakes’. Hij vertelde er recent over in een duidelijke podcast.
De focus in berichtgeving gaat te vaak uit naar de ‘odds’, de kansen binnen de politieke horse race. Wat betekent uitspraak X voor politicus Y en opponent Z en wiens kansen nemen door de uitspraak toe en wiens kansen nemen af?
In de ogen van Rosen zou het móeten gaan om de ‘stakes’, om wat er op het spel staat. Wat zou uitspraak X van politicus Y betekenen voor de toekomst als dit gaat leiden tot aanpassing van beleid, wet- of regelgeving?
De spelinzet in de Verenigde Staten is van een geheel andere orde dan in Nederland. Maar meer een ‘stakes’- en minder een ‘odds’-houding van journalisten zou ook hier niet misstaan.