Dat is fintech, dat moeten we niet willen begrijpen

Een collega van me zei wel eens op het moment dat iets heel ingewikkeld werd en we grote moeite deden om een onderwerp echt te doorgronden: “Dat is techniek, dat moeten we niet willen begrijpen.” Het relativeerde onze pogingen om iets onuitlegbaars aan de buitenwereld te willen vertellen.

Vorige week deelde iemand een artikel uit de Volkskrant van afgelopen januari over de PR-pogingen van techbedrijven. Het is een aaneenschakelijking van foute voorbeelden om via journalisten aandacht te genereren. Een combinatie van wereldvreemdheid, arrogantie en soms eenvoudigweg ‘oud’ PR-denken. Het deed me denken aan de verzuchting van een financieel journalist die in de begindagen van Adyen grote moeite had om überhaupt eens iemand te spreken om uit te leggen wat ze nu precies deden. En je herkent de patronen in het Ali Niknam-interview van een maand of wat geleden (waarover ik schreef vanwege het aspect van ongrijpbaarheid van het artikel).

Is het ‘slecht’, hoe deze bedrijven het aanpakken? In essentie verschilt het niet zoveel van de manierop waarop flink wat meer traditionele bedrijven denken dat journalistiek werkt. Dat maakt het tegelijkertijd fascinerend. Want het gaat hier om bedrijven die inhoudelijk iets nieuws doen, vaak door op een andere manier naar onze werkelijkheid te kijken.

Tegelijkertijd bekijken ze de buitenwereld nogal traditioneel. Maar die buitenwereld is inmiddels ook veranderd. Maar misschien denken ze dat ze die niet moeten willen begrijpen.